Jan Pietersz Coen

Fier staat hij op z’n sokkel op het mooiste plein van de stad. Jan Pietersz Coen, vereerd en verguisd.
Coen werd in 1587 in Hoorn geboren als zoon van een koopman die actief was in de zouthandel.
Op z’n twintigste trad hij in dienst van de VOC en vertrok in december 1607 als onderkoopman met het schip Hoorn voor de VOC voor zijn eerste reis naar Oost-Indië. Uiteindelijk heeft hij drie keer de reis gemaakt. In 1618 werd hij door de Heeren Zeventien, de bazen van de VOC, aangesteld als hoogste baas in Indië: Gouverneur-Generaal. Hij stichtte de stad Batavia (dat hij eigenlijk Nieuw-Hoorn wilde noemen), het tegenwoordige Jacarta. In Indië regeerde hij met harde hand. Er waren constante aanvaringen met de inheemse bevolking en de Engelsen, Spanjaarden en Portugezen die in Azië ook bezig waren met hun koloniale uitbreidingen en specerijenhandel. Slavenhandel werd hierbij niet geschuwd. Uiteindelijk wist Coen het monopolie op de nootmuskaat te verkrijgen door de complete bevolking van de Banda-eilanden te vermoorden, deporteren of tot slaaf te maken. Al in zijn eigen tijd werd Coen bewonderd maar ook verguisd. Ook aan het eind van de 19e eeuw, toen dit standbeeld werd neergezet vanuit een nationalistisch gevoel en behoefte aan helden waren er protesten en dat is altijd zo gebleven.
De handel vanuit ‘Nederlands-Indië’ heeft er mede voor gezorgd dat Holland een Gouden Eeuw beleefde. Ook in Hoorn zijn nog talrijke monumenten die getuigen van deze rijke geschiedenis. De grootste ontwikkeling en rijkdom van Hoorn kwam echter vanuit de Oost- en Straatvaart (de handel op de Oostzee en Middellandse zee), de zogenaamde Moedernegotie. Al vanaf de Slag op de Zuiderzee (1573) lag de wereld open voor de Horinezen en werd er gehandeld met heel Europa. Door de uitvinding van het Fluitschip rond 1600 door Horinees Liorne werden de Hollanders een tijdlang de vrachtvaarders van Europa.